Boeren Slimheid
Onze boeren hebben de alom geroemde gebiedsgerichte aanpak, waarin Brummense boeren voorop lopen en gids zijn voor de rest van het land. Er is aandacht voor natuurinclusieve landbouw, maar ook een gedegen bedrijfsvoering die voor brood op de plank zorgt. En misschien nog wel belangrijker: een toekomstbestendige werkwijze.
De papierindustrie loopt daarin nog flink achter en kan dus alle hulp gebruiken. De Provincie wil dat door ruim baan te maken voor de industrie: een nieuwe megastal (“LCE”) neerzetten in het bos, wegen optimaliseren voor nog meer vrachtverkeer en alle lokale ontwikkelingen die in de weg zitten (woningbouw op het Burgersterrein!) vooruit schuiven. Voor de boeren hebben ze jarenlang hetzelfde gedaan. Inmiddels is het wel duidelijk dat dit een doodlopende weg is.
Lokale kracht en leefbaarheid
De gebiedsgerichte aanpak biedt meer perspectief, net als bij de boeren. Centraal hierin is minder inzetten op omzet vergroten en meer op kwaliteit verbeteren. Niet ten koste van alles en iedereen proberen te blijven groeien. Omwonenden zal dat als muziek in de oren klinken. Zij zitten echt niet te wachten op bijna 30% meer grote vrachtwagens die dankzij een LCE mogelijk zouden worden. Want nee, die grote trucks met buitenlandse houtsnippers zijn echt nog lang niet elektrisch! En dan heb ik het nog niet eens over de verkeersveiligheid. In Brummen vallen twee keer meer verkeersdoden dan gemiddeld in Nederland, terwijl er relatief minder ongelukken gebeuren. Onze wegen zijn dus gewoon levensgevaarlijk.
De provincie heeft tientallen miljoenen gereserveerd voor de industrie. Ik wens hen veel wijsheid bij het besteden. We hebben in Den Haag wel gezien dat grote zakken geld geen garantie op een goede afloop geven. Daarvoor zijn vooral lef en goede plannen nodig. Wordt vervolgd.
Jonathan Vondeling
GroenLinks Eerbeek-Brummen