In februari neemt de gemeenteraad van Brummen een besluit over het nieuwe bestemmingsplan voor grote delen van het dorp Eerbeek.
Een belangrijk en complex bestemmingsplan waar ambtelijk en politiek jarenlang aan gewerkt is en waar vele Eerbekenaren jarenlang met smart op gewacht hebben.
Het was bijna voor niemand meer te snappen waarom dit zo lang moest duren.
‘Eerbeek gaat van het slot’ is het motto. En dat klinkt voor iedereen als muziek in de oren. Een felicitatie lijkt dan op z’n plaats.
Want Ook GroenLinks wil niets liever dan dat Eerbeek ‘van het slot gaat’, dat we weer naar de toekomst kunnen kijken en goede ontwikkelingen in het dorp weer mogelijk zijn.
Met pijn in ons hart constateren we helaas dat het bestemmingsplan zoals dit nu voorligt nog niet klaar is.
Niet klaar omdat het een plan is waarbij er sprake is van een behoorlijke onbalans tussen leefbaarheid en industrie. De uitbreidingsmogelijkheden voor de industrie lijken vanuit werkgelegenheidoogpunt fantastisch, echter GroenLinks vraagt zich wel af of deze werkgelegenheid voldoende maatschappelijk verantwoord met dit bestemmingspan is ingebed in het dorp. GroenLinks denkt van niet.
De vraag doet zich voor of en hoe de leefbaarheid van alledag gewogen is in dit proces. In elk geval zijn de bewoners van Eerbeek niet gekend in het hele ontwerpproces, terwijl zij degenen zijn die het meest kunnen zeggen over leefbaarheid. Zij ervaren de huidige situatie dagelijks en zijn bij uitstek in staat om inschattingen te doen wat er (meer/anders) mogelijk zou zijn.
Het college van B&W is tijdens dit hele proces meerdere keren geadviseerd (en opgedragen) dat zij inwoners moest betrekken. Uit de geluiden die wij gehoord hebben vanuit Eerbeek constateren wij dat het College veel informatie heeft gegeven, echter nagelaten heeft de inwoners te laten participeren en hun kennis, ervaringen en ideeën te laten meewegen. En dit laatste is echt iets anders dan de wettelijke inspraakprocedures volgen. Het plan is vooral gericht op juridische en milieukaders, terwijl voorbij wordt gegaan aan wat een dorp is: een samenleving die voor haar functioneren een prettig en veilig leef- en werkklimaat wil krijgen.
Deze eenmalige unieke kans om het centrum van Eerbeek te repareren wordt niet gebruikt. Het Burgersterrein was en blijft een bedrijventerrein met alle consequenties van dien. Een dorp omsloten door bedrijventerreinen met zwaar vrachtverkeer bedrijventerrein aan het begin van een dorp. De industrie mag uitbreiden, er is toename van zwaar vrachtverkeer, voor verkeeronveiligheid moet worden gevreesd, het geluidoverlast en trillingen nemen toe, en ja er mogen gelukkig wel woningen worden gebouwd. Zoals het er nu echter uitziet is de ‘prijs’ die betaald moet worden voor het bestemmingsplan zoals het nu voorligt hoog.
GroenLinks hoopt van harte voor het dorp Eerbeek dat de Raad zich stevig bezint en het College oproept om eerst met vele bewoners om de tafel te gaan zitten om met hen het thema leefbaarheid te bespreken.
GroenLinks is van mening dat een gemeente anno 2018 dit verplicht is aan haar inwoners.