Eerst lijkt het nog ver weg als medio december de berichten over het coronavirus in China doorkomen. Daarna komt het dichterbij en krijgen we ook hier bijvoorbeeld de oproep om nog beter dan normaal je handen te wassen. En dan ineens gaat het de afgelopen 2 weken snel. Veel bestaande structuren zijn ingrijpend veranderd.
Om maar een paar zaken te noemen: Alle horeca dicht, Pinksterfestival afgelast, scholen gesloten en kom alleen bij elkaar als het echt nodig is. Dat betekent ook wat voor onze gemeentelijke organisatie. Alle bijeenkomsten met bewoners en de gemeenteraad zijn afgezegd, vergaderingen met ondernemers en inwoners zijn uit de agenda gehaald en ambtenaren en bestuurders werken zoveel mogelijk vanuit huis. Verre van ideaal in een democratie. Dan wil je elkaar het liefste ontmoeten en samen gedachten uitwisselen.
De gevolgen zijn heftig voor iedereen. In mijn portefeuille Ruimtelijke Ordening gaat het bijvoorbeeld over aanvragen van bewoners en ondernemers om bestemmingsplannen te wijzigen. Met die veranderingen kunnen we (bouw-) projecten mogelijk maken. Het is handig om voor dit soort aanvragen ‘even bij elkaar te zitten’ en zaken door te spreken. Dat kan nu niet.
De vraag is of die aanvragen kunnen wachten totdat de coronacrisis voorbij is, of komt de economie dan nog meer tot stilstand? En wat voor schade levert dat dan op? Persoonlijk vind ik dat we er alles aan moeten doen om zaken door te laten lopen. En dat doen we ook.
We videovergaderen bijvoorbeeld en werken op die manier vanuit huis. De ambtenaren bereiden thuis stukken voor, die stemmen we telefonisch en per mail af. Op basis daarvan kunnen we als college besluiten nemen. We hebben in het college daarom besloten onze wekelijkse vergaderingen door te laten gaan. Zo kunnen we door blijven besturen in deze ongewone tijd.
Makkelijk is het niet. Het persoonlijke contact wat we zo gewend zijn ontbreekt. Van simpel handen schudden in het zakelijke contact tot een groepsknuffel na een mooie goal op het sportveld... het kan nu even niet.
Het is bewonderenswaardig hoe iedereen ook in deze tijd de maatschappij draaiende houdt. Er ontstaan nieuwe dingen, we worden inventief. Hoopgevend is bijvoorbeeld de benoeming van Martin van Rijn als minister voor medische zorg. Gewoon de meest geschikte kandidaat aanstellen, in plaats van te kijken naar partijkleur.
Het komt erop aan dat we als samenleving elkaar steunen. Op de buren letten, even boodschappen doen voor iemand die dat nu niet kan....zorgen dat we er samen doorheen komen. Veel is anders dan we gewend zijn, en verre van ideaal, maar we maken er wat van!
Met vriendelijke groet,
Pouwel Ingberg